Afgelopen tijd is er, onder toeziend oog van de Aedilis Internus, druk gewerkt aan het herstel van de gevels van PHRM. De kunstenaar Da Costa heeft bij de oplevering van Janskerkhof 14 veel oog gehad voor de details zoals te zien is in de ornamenten die vlak onder het dak zitten. De steigerbouw die nodig was voor het herstellen van de gevels bood een uitgelezen kans om deze beelden in ere te herstellen zoals op onderstaande foto’s mooi te zien is.

“Altijd zo geweest” is zowel de drijfveer als de rem op onze zo geliefde sociëteit. De ideale sociëteit past zich aan het veranderende verenigingsleven. Dat bleek maar weer bij de Katzaal. Wat ooit de oude eetzaal was en daarna theater Kikker, werd in de jaren’80 de wat verwaarloosde zaal naast het roemruchte barretje Kathmandu. Met het ter ziele gaan van het barretje kwam enkele jaren terug de vraag op “Wat doen we met de Katzaal?”

Verschillende senaten en adviescommissies hadden hier uiteenlopende ideeën over, totdat de Aedilis Internus op het lumineuze idee kwam om tijdens de zoom-calls in het corona tijdperk een foto van de oude eetzaal op de muur achter hem te prikken. Vanaf dat moment gingen de vergaderingen niet meer over wàt er zou komen, maar hoe? De oude eetzaal kwam terug met een nieuwe invulling die past bij de behoefte van vandaag: twee buffetten en een inrichting die uitnodigt voor een informeel biertje onder ouderejaars. Ook een diner in de Katzaal is vandaag weer een waar genoegen alsof het “Altijd zo is geweest!”

Zinsmeister heeft de sociëteit PHRM als totaalkunstwerk in de traditie van de Amsterdamse school ontworpen en hij liet zich daarbij voor de verfraaiing ondersteunen door de kunstenaar Joseph Mendes da Costa (1863-1939), die beeldhouwwerken en reliëfs ontwierp ter decoratie en als ondersteuning van de strakke minimalistische architectuur. 

De haard is niet uitsluitend een fysiek element maar staat voor onze vereniging zeker ook symbool voor gezelligheid, vriendschap, verbondenheid en trots. Dit is te zien in de vele foto’s van gezelschappen waarbij de haard als decor fungeert.

Honderdtwintig jaar staat deze oude dame fier overeind en luistert ze ons studentenleven op met geknetter en warme gloed. Het intensieve gebruik, met niet zelden andere voorwerpen dan alleen haardhout, had zijn diepe sporen nagelaten op zowel het uiterlijk als het innerlijk. De schacht voldeed niet meer aan de veiligheidseisen en het risico op een interne haardbrand was groot.

Terwijl het USC met COVID een ongekende uitdaging voor haar kiezen kreeg en haar leden in hun studentenhuizen moesten verblijven, zat de BRF met de toenmalige Senaat niet stil. 

Na ruim twee jaar van voorbereidingen met verschillende deskundigen waarbij tal van mogelijkheden de revue zijn gepasseerd, is de grote renovatie van de haard in oktober van 2020 aangevangen. 

Onze societetishaard is een uniek bouwwerk, wat betekent dat de restauratie een delicate kwestie was. Het bouwwerk bestaat uit drie onderdelen, te weten: de schouw, de vuurbak en de schachten. 

De natuurstenen mantel is op deskundige wijze ontmanteld, waarna delen zijn gerestaureerd en delen zijn vervangen naar oorspronkelijk ontwerp. Zo is de grote kwart-ronde boog boven de vuurbak weer uit één geheel gemaakt en zijn er geglazuurde bakstenen rond de vuurbak weer teruggeplaatst. Leuk om te vermelden is dat de nieuwe stenen uit dezelfde steengroeven zijn gehaald als de originele gebruikte natuursteen bij de bouw van PHRM in 1899, namelijk; Comblanchien kalksteen groeve in Frankrijk en de Obernkirchener zandsteengroeve in Duitsland. Ook de vuurbak was een verfrommeld hoopje staal dat nu is vergroot en sterk is aangepast aan de huidige wensen en eisen. 

De 26 meter hoge rookkanalen waren verworden tot vergruisde Cohiba’s. Deze zijn bij de restauratie geheel van boven naar beneden rond gefreesd en voorzien van dubbelwandige en hittebestendige buizen waarmee de oude muren van de sociëteit weer goed beschermd zijn tegen de hitte en de rook veilig kan worden afgevoerd.

Vele studies naar de oorspronkelijke schetsen en ideeën van Da Costa zijn hiervoor ter tafel gebracht. Getracht is het oorspronkelijke ontwerp zo nauwkeurig mogelijk te volgen. Verschillende speelse elementen, die de tekeningen nooit hebben verlaten, zijn alsnog toegevoegd.

Het resultaat mag er zijn, met een haard die weer bestand is tegen alle gezelligheid en borrelgeweld op ons PHRM.

Al sinds 1971 is het een groot goed dat iedere avond voor de Utrechtsche student kan worden afgesloten in Hare Majesteits Eerste Discobar de Woolloomooloo. Menigmaal danst men tot in de vroege ochtenduren, zoekt men naar een nieuwe liefde of tapt men er biertjes of draait plaatjes voor het aanwezige publiek. De vele feestvreugde maakt onderhoud met enige regelmaat noodzakelijk. Wat men ‘s nachts nauwelijks doorheeft is dat er iedere 5 tot 10 jaar een volledig nieuwe vloer nodig is, om al het gespring en gedans te kunnen weerstaan. Initieel stond dit project in de zomer (van 2020) op de planning. Echter, door corona is de planning op de schop gegaan en is besloten om gebruik te maken van de sluiting van de Woolloomoolloo door het project naar voren te trekken. Uiteindelijk is samen met de BRF, het PC en de Senaat in de maanden mei en juni een nieuwe vloer gerealiseerd die aan het huidige gebruik voldoet. Zo is de vloer nog robuuster dan voorgaande jaren en ook draagt het gebruik van epoxy bij aan het dempen van geluid naar de nabije buren.
Dit laatste was broodnodig gezien de vorige structuur van de vloer. In het verleden is gekozen om een nieuwe laag toe te voegen op de bestaande vloer. Door het vele vocht zijn de onderste delen van de vloer gaan rotten, wat de lucht in de Woolloomoolloo niet bevorderde en de veiligheid (door loslatende platen) in het geding bracht. Grondigheid was hier geboden en meer dan een halve meter aan oude vloer is met het gebruik van machines gesloopt om een egaal oppervlak te creëren voor het aanbrengen van de waterafstotende epoxylaag.
Het PC en de Woo-tappers hebben een grote bijdrage geleverd aan het realiseren van dit project. Veel van het voorwerk is door leden zelf gedaan zoals het schuren, slopen en verven om kosten te besparen. Daarnaast hebben ze het project gebruikt om de bar indeling logischer, compacter en efficiënter te maken. Aangezien de baren tijdelijk waren opgeslagen in de Kilomanjaro was ook dit het juiste moment om bovenstaande aanpassingen te maken. Onze dank aan hen is groot.

De conversatiezaal, het kloppende hart van de sociëteit. Het is de ruimte waar ieder lid zijn jaarclub vormt, waar onder meer de borrels, de Ancient Party, Maecenas, Dies Natalis, Lustra en het ‘Rock and Roll feest’ plaatsvinden en tevens de ruimte waar reünisten vandaag de dag terugkomen voor een borrel en bijzondere herinneringen ophalen. De conversatiezaal heeft dan ook sinds 1901, dag in dag uit, het nodige te verduren. Vanuit veiligheidsoverwegingen en in het kader van verfraaiing is daarom op advies van de BRF door de Senaat besloten om in de zomers van 2018 en 2019 het stucwerk in de gehele conversatiezaal volledig te vernieuwen en alle wanden en het plafond opnieuw te schilderen. In de zomer van 2018 is eerst de voorzaal gerenoveerd, waarna de midden- en achterzaal volgden in de zomer van 2019. Het aanbrengen van het nieuwe stucwerk verliep gedurende beide zomers in een aantal fases, waarbij een juiste timing essentieel was om ervoor te zorgen dat de conversatiezaal ieder jaar tijdig gereed was voor de UIT-week.

De verschillende fases van dit bestonden allereerst uit stut- en sloopwerk en betonwerk. Doordat de sociëteit in wezen werd “opengebroken”, bood dit voor het eerst de uitgelezen kans om grondig het betonwerk, de fundamentele basis van sociëteit PHRM, te controleren op betonrot en vochtproblemen. Nadat deze controles werden uitgevoerd, werd groen licht gegeven voor de vervolgwerkzaamheden en kon het metselwerk, stucwerk en tot slot het schilderwerk plaatsvinden. Het resultaat mocht er zijn: strakke nieuwe wanden en een prachtig plafond.  Voor het plafond is gekozen voor de wijnrode kleur “RAL 3005”. Deze kleur is iets donkerder dan andere roodtinten, hetgeen zorgt voor een deftige en sierlijke uitstraling. Met de vernieuwing van het stucwerk heeft de Senaat en de BRF getracht twee vliegen in een klap te slaan. De nieuw gestucte wanden, het plafond en de nieuw aangebrachte verf zorgen enerzijds voor pracht en praal die passen bij sociëteit PHRM. Anderzijds boden deze werkzaamheden de kans om grondig de betonconstructie van de sociëteit te controleren, om zodoende – ook voor minstens de komende 120 jaar – de veiligheid van mijne heeren leden te waarborgen. Nadat alle werkzaamheden waren afgerond en de eerste borrel plaatsvond, duurde het slechts enkele minuten voor het eerste biertje in een streep vlucht de weg naar het plafond vond. Alhoewel dit de Senaat en de BRF uiteraard pijn deed, wisten we zo wel dat het nieuwe stucwerk en de verf bestand waren tegen hetgeen zou komen. Het kloppende hart van PHRM zou immers ook de komende jaren nog veel te verduren krijgen!

In het oorspronkelijke ontwerp van A.H. Zinsmeister was er bij aangenaam weer de optie om lekker uit te waaien in de voorzaal. De ramen konden omhoog en maakten zo de interactie met de stad goed mogelijk. In de jaren tot aan 2015 bleek helaas de kozijnconstructie niet meer in staat dit goed te faciliteren en was ook het dunne glas een doorn in het oog van de omliggende buren en gebruikers. Vandaar dat met een rigoureus plan is ingestemd om de ramen in de voorzaal te vervangen door een constructie van 6 centimeter dik glas. Dit draagt allereerst bij aan het dichten van een groot warmtelek in de gehele voorgevel, daar tocht en koude buiten kan worden gehouden. Daarnaast levert het een aanzienlijke reductie op in het hoorbare en registreerbare geluid aan de overkant van het Janskerkhof (> 10 decibel). Dat dit overigens niet zonder slag of stoot ging, bleek wel door de ingenieuze hijsconstructie die nodig was om de schier onverplaatsbare ruiten op hun plek te krijgen.